Zaloguj się

Znakowanie opakowań: co nas czeka?

Czy wiesz, że niebawem wszystkie opakowania na rynku europejskim będą musiały spełniać nowe, ściśle określone wymagania dotyczące etykietowania? Nadchodzące zmiany, zapowiadane w unijnym rozporządzeniu PPWR, przekształcają i zaostrzają obowiązujące dotąd zasady, znacząco poszerzając zakres wymaganych informacji na opakowaniach.

Sprawdź, jak zmienią się obowiązki firm w Polsce w porównaniu do dotychczasowych wymogów!

Rodzaj materiałów opakowań

Obecnie obowiązująca polska ustawa o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi daje przedsiębiorcom swobodę umieszczania informacji na temat materiałów, z których wykonane są opakowania. Rozporządzenie PPWR zamienia tę dobrowolność w obowiązek. Po 42 miesiącach od daty wejścia w życie rozporządzenia opakowania będą musiały posiadać etykietę zawierającą informacje o składzie materiałowym. Wymóg ten dotyczy wszystkich opakowań, z wyjątkiem transportowych, co znacznie zwiększa zakres obowiązku.

Informacje o możliwości wielokrotnego użycia

Podobnie jak przypadku rodzaju materiałów, aktualne przepisy nie wymagają ścisłego oznakowania przydatności do ponownego użycia. Nowe przepisy idą o krok dalej, nakładając obowiązek umieszczania na opakowaniach kodu QR lub innego nośnika cyfrowego z informacjami na temat przydatności do ponownego użycia oraz dostępności systemu ponownego użycia i punktów zbierania. Zgodnie z rozporządzeniem PPWR przedsiębiorcy będą musieli dostosować swoje opakowania do tego wymogu w ciągu 48 miesięcy od daty jego wdrożenia.

Jeśli interesuje Cię temat opakowań wielorazowych, koniecznie zajrzyj na nasz LinkedIn -> link.

Co z opakowaniami handlowymi wielokrotnego użytku? Takie opakowania będą musiały być wyraźnie oznaczone i łatwe do odróżnienia od opakowań jednorazowych w punktach sprzedaży.

Informacje o przydatności do recyklingu

Zarówno ustawa, jak i rozporządzenie PPWR nakładają wymóg, aby opakowania były oznakowane w sposób widoczny, czytelny i trwały, zgodnie z unijnymi specyfikacjami. Kwestia obowiązku znakowania przydatności do recyklingu w przypadku ustawy pozostaje dowolnością, natomiast rozporządzenie PPWR czyni go wymogiem. Rozporządzenie PPWR, będąc unijnym aktem wykonawczym dla wszystkich państw członkowskich, ma na celu wprowadzenie jednolitych standardów oznaczeń w całej Unii Europejskiej.

Technologia cyfrowego znakowania

Jedną z kluczowych innowacji wprowadzanych przez PPWR jest obowiązek cyfrowego znakowania opakowań, który ma zrewolucjonizować sposób, w jaki konsumenci czerpią informacje o produktach. Dzięki kodom QR lub innym nośnikom danych konsumenci będą mogli w łatwy sposób śledzić cykl życia opakowania oraz uzyskać szczegółowe informacje na temat liczby ich użyć i punktów zbiórki. To rozwiązanie ma na celu wspieranie obiegu zamkniętego w gospodarce.

Etykietowanie pojemników na odpady opakowaniowe

Rozporządzenie PPWR przewiduje także obowiązek znakowania pojemników przeznaczonych do selektywnej zbiórki odpadów opakowaniowych. Do 1 stycznia 2028 roku wszystkie takie pojemniki będą musiały posiadać trwałe etykiety umożliwiające łatwe przyporządkowanie odpadów do poszczególnych frakcji.

Dzięki jednolitym etykietom konsumenci i firmy będą mogli łatwiej identyfikować materiały, co może przyczynić się do znacznego zmniejszenia ilości odpadów zmieszanych i poprawy jakości surowców wtórnych.

W skrócie:

  • Nowe zasady znakowania przewidują, że każde opakowanie będzie musiało zawierać informację o swoim składzie.
  • Opakowania wielokrotnego użytku będą musiały zawierać kod QR, który umożliwi konsumentom dostęp do informacji o sposobie ponownego użycia i punktach zbierania.
  • Informacja o tym, czy dane opakowanie jest przydatne do recyklingu stanie się obowiązkiem.
  • Dzięki cyfrowemu znakowaniu konsumenci będą mogli łatwo śledzić cykl życia opakowania i podejmować bardziej świadome decyzje ekologiczne.
  • Od 2028 roku pojemniki do selektywnej zbiórki opakowań będą musiały być oznakowane trwałą etykietą, która pozwoli na prawidłową segregację odpadów.

Nowe regulacje F-gazów: co oznaczają dla Twojej firmy?

11 marca 2024 roku weszło w życie nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady  nr 2024/573 dotyczące fluorowanych gazów cieplarnianych (tzw. F-gazów). Przepisy te zmieniają wcześniej obowiązującą dyrektywę 2019/1937 i uchylają rozporządzenie 517/2014, które od lat regulowało stosowanie F-gazów na terenie Unii Europejskiej.

Czym są F-gazy i dlaczego są regulowane?

Fluorowane gazy cieplarniane, czyli F-gazy, to substancje wykorzystywane w chłodnictwie, izolacjach i wielu procesach przemysłowych. Z chemicznego punktu widzenia to związki zawierające w swojej cząsteczce fluor – HFC (wodorofluorowęglowodory), PFC (perfluorowęglowodory) czy SF6 (heksafluorek siarki). Rygorystyczne przepisy wobec nich wynikają z tego, że nie występują naturalnie, a są wytwarzane przez człowieka. Ich potencjał cieplarniany (GWP) może być nawet kilka tysięcy razy większy od dwutlenku węgla, co oznacza, że mają ogromny wpływ na globalne ocieplenie. Wraz z dwutlenkiem węgla, metanem oraz podtlenkiem azotu znajdują się w grupie emisji GHG (gazów cieplarnianych) objętych Porozumieniem paryskim. Regulacje Unii Europejskiej mają na celu stopniowe ograniczanie emisji tych gazów w ramach unijnej polityki klimatycznej.

Jakie są najważniejsze zmiany?

1. Rozszerzony obowiązek kontroli

Obowiązek kontroli szczelności został znacząco rozszerzony w rozporządzeniu 2024/573. Poza urządzeniami, które zawierają co najmniej 5 ton ekwiwalentu CO2, wymogowi zaczęły podlegać także urządzenia, które zawierają co najmniej 1 kg HFO (nienasyconych wodorofluorowęglowodorów) lub HCFO (nienasyconych wodorochlorofluorowęglowodorów), przy czym dotyczy to czynnika niezawartego w piankach.

Nie podlegają kontroli urządzenia zawierające F-gazy w ilości mniejszej niż 10 ton ekwiwalentu CO2 lub w przypadku HFO i HCFO w ilości mniejszej niż 2 kg, jeżeli są oznaczone jako hermetycznie zamknięte.

2. Kontrole dla urządzeń o większej zawartości F-gazów

Dla urządzeń zawierających od 1 kg HCFO lub HCO obowiązują nowe wymogi dotyczące częstotliwości kontroli. W zależności od zawartości czynnika:

  • w ilości co najmniej 1 kg, ale poniżej 10 kg HFO lub HCFO – co 12 miesięcy;
  • w ilości co najmniej 10 kg, ale poniżej 100 kg HFO i HCFO – co 6 miesięcy;
  • w ilości co najmniej 100 kg HFO i HCFO – co 3 miesiące.

3. Kiedy kontrola może być rzadziej?

W niektórych przypadkach okres pomiędzy kontrolami może zostać skrócony. Taka sytuacja ma miejsce, gdy urządzenia są wyposażone w system wykrywania wycieków. Dla urządzenia wyposażonego w taki system i zawierającego HFO lub HCFO kontrola może odbyć się raz na 24 (1-10 kg), 12 (10-100 kg) i 6 miesięcy (od 100 kg).

Należy zauważyć, że system wykrywania wycieków jest obowiązkowy dla urządzeń o napełnieniu HFO lub HCFO 100 kg, lub więcej.  Ponadto operator takiego urządzenia musi zapewnić, aby system wykrywania wycieków był kontrolowany co najmniej raz na 6 lat, aby zapewnić jego prawidłowe działanie.

Do tej pory powyższy wymóg dotyczył tylko urządzeń zawierających co najmniej 500 ton ekwiwalentu CO2.

4. Wyjątek dla urządzeń w budynkach mieszkalnych

Przepisy przewidują wyjątek, dla którego kontrole szczelności nie są obowiązkowe. Mowa o urządzeniach, znajdujących się w budynkach mieszkalnych, które spełniają oba poniższe wymogi:

  • urządzenia te zawierają poniżej 3 kg F-gazów,
  • zostały oznaczone jako hermetycznie zamknięte.

5. System CERTEX dla lepszej kontroli przepływu gazów

Rozporządzenie 2024/573 wprowadza system CERTEX, który stanowi platformę zawierającą wszystkie informacje na temat importu, eksportu i tranzytu F-gazów oraz urządzeń je zawierających. To narzędzie ma ułatwić organom celnym w całej Unii Europejskiej natychmiastowy dostęp do wszystkich danych dotyczących działań związanych z F-gazami. Ma to na celu lepszą kontrolę nad przepływem tych substancji na terenie i poza granicami UE. System CERTEX został ustanowiony rozporządzeniem UE 2022/2399.

6. Obowiązek odzysku i likwidacji

Przepisy jasno wskazują na istotę procesu odzysku i likwidacji substancji. Nowe regulacje zobowiązują operatora urządzeń zawierających F-gazy, niezawartych w piankach, do ich odzysku, a po likwidacji urządzeń do poddania ich recyklingowi, regeneracji bądź zniszczeniu.

7. Zapobieganie emisjom

Choć obowiązek zapobiegania wyciekom istniał już w 2014 roku, to w obowiązujących zapisach te kwestie zostały doprecyzowane o szczegóły związane z wychwytywaniem i zbieraniem gazów. Nowe rozporządzenie stawia przed operatorami wymóg podjęcia wszelkich dostępnych technicznych i ekonomicznych środków, aby zminimalizować wyciek i zapewnić jak najszybszą naprawę wyciekających urządzeń. Zmieniony został czas na wykonanie kontroli szczelności po naprawie wycieków. Inspekcja musi zostać przeprowadzona przez osobę posiadającą certyfikat F-gazowy najwcześniej po 24 godzinach pracy urządzenia, lecz nie później niż miesiąc po naprawie.

Nachodzące zmiany dla firm budowlanych

Od 1 stycznia 2025 r. właściciele budynków i wykonawcy robót budowlanych będą mieli obowiązek unikania emisji F-gazów podczas renowacji, rekonstrukcji lub rozbiórki paneli piankowych zawierających te substancje. Napotkane trudności podczas usuwania pianek będą musiały być dokumentowane i przechowywane przez okres 5 lat. Ta sama sytuacja dotyczyć będzie prac z piankami z płyt laminowanych, zawierającymi F-gazy, zainstalowanymi we wnękach lub strukturach zabudowanych.

W skrócie:

  • Od marca 2024 r. obowiązują nowe unijne przepisy mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych.
  • Obowiązkowym kontrolom podlegają nie tylko urządzanie, które zawierają od 5 ton ekwiwalentu CO2, ale także urządzenia, które zawierają od 1 kg HFO lub HCFO.
  • Wprowadzony został harmonogram przeprowadzania obowiązkowych kontroli szczelności dla  urządzeń zawierających HFO i HCFO.
  • Uwzględniono wyjątki, dla których kontrola urządzeń zawierających HFO i HCFO może być rzadsza.
  • Wprowadzono narzędzie CERTEX, które umożliwia śledzenie przepływu F-gazów w całej Unii Europejskiej.
  • Od 1.01.2025 r. wejdą w życie nowe obowiązki dla właścicieli budynków i wykonawców robót budowlanych, które wprowadzą obowiązek unikania emisji F-gazów podczas prac remontowych.

PPWR: Dlaczego kupujemy powietrze?

W erze rosnącej świadomości ekologicznej regulacje zawarte w rozporządzeniu PPWR stają się kluczowym wyzwaniem dla przedsiębiorców. Zbyt duże opakowania, choć na pierwszy rzut oka wydają się niegroźne, niosą ze sobą poważne konsekwencje – zarówno dla środowiska, jak i dla firmy. Dodatkowe centymetry, zwiększona waga i objętość przesyłek zwiększają koszty transportu i magazynowania, a także generują więcej odpadów. Redukcja sztucznie zwiększanej przestrzeni oraz optymalne dopasowanie opakowań do produktów stanowią nie lada wyzwanie dla przedsiębiorców.

Co oznacza pusta przestrzeń i jak dopasować opakowanie do produktu? Jakie nowe wymagania stawiają przed nami nowe przepisy? Co to oznacza dla Twojej firmy? Jeśli chcesz poznać odpowiedź na te pytania, czytaj dalej. Przekonaj się, jak minimalizowanie zbędnej przestrzeni może wpłynąć na efektywność Twojego biznesu, jak i ochronę środowiska.

Co oznacza “pusta przestrzeń”?

Mówiąc najprościej, „pusta przestrzeń” to nadmiar miejsca w opakowaniu, którego funkcja nie jest bezpośrednio związana z ochroną czy logistyką produktu. Przykłady wypełnień? Wypełniacze powietrzne, nadmiarowa folia bąbelkowa, pianka, ścinki papieru, polistyren, wełna drzewna i inne materiały, które jedynie wypełniają przestrzeń bez realnego wpływu na ochronę towaru.

Jakie są nowe wymagania?

Zgodnie z projektowanym rozporządzeniem PPWR przedsiębiorcy będą musieli ograniczyć pustą przestrzeń w opakowaniach.  Poniżej znajdziesz wytyczne dotyczące wymogów wynikających z tych regulacji:

1. Optymalne projektowanie opakowań

Opakowanie musi być zaprojektowane tak, aby jego masa i objętość były ograniczone do minimum niezbędnego do zachowania jego funkcjonalności, biorąc pod uwagę użyte materiały.

2. Zakaz wprowadzania niepotrzebnych opakowań

Opakowania, które nie spełniają kryteriów wydajności, określonych w załączniku IV, nie mogą zostać wprowadzone do obrotu. W szczególności należy unikać opakowań, które mają na celu zwiększenie postrzeganej obojętności produktu, poprzez zastosowanie podwójnych ścianek, fałszywe dna i zbędne warstwy. Wyjątek stanowią opakowania, których projekt podlega wymogom dotyczącym chronionych oznaczeń geograficznych na mocy przepisów Unii Europejskiej.

3. Ograniczanie pustej przestrzeni

Pustą przestrzeń w opakowaniach powinno się ograniczyć do minimum. Można to osiągnąć w następujący sposób:

  • Opakowania zbiorcze i transportowe (w tym opakowania dla handlu elektronicznego): zmniejszenie pustej przestrzeni w stosunku do całkowitej ilości produktów zapakowanych zbiorczo lub transportowanych oraz ich opakowań handlowych.
  • Opakowania handlowe: zmniejszenie pustej przestrzeni w odniesieniu do całkowitej objętości produktu w opakowaniu i jego właściwości,

4. Dokumentacja techniczna

Spełnienie powyższych wymogów należy wykazać w dokumentacji technicznej, która zawiera:

  1. wyjaśnienie dotyczące specyfikacji technicznych i norm oceny opakowania;
  2. określenie wymogów dotyczących projektu, które uniemożliwiają dalsze ograniczenie masy lub objętości opakowania;
  3. wyniki badań oraz inne źródła, które potwierdzają konieczną do oceny objętości lub masy opakowania.

W przypadku opakowań wielokrotnego użytku do oceny spełnienia wymogów konieczne jest uwzględnienie ich funkcji.

Ile maksymalnie wolnej przestrzeni?

Zgodnie z przepisami, podmioty gospodarcze muszą zapewnić, aby pusta przestrzeń w opakowaniach nie przekroczyła 40% całkowitej objętości opakowania.

Art. 21 ust. 1.

Podmioty gospodarcze, które dostarczają produkty dystrybutorowi końcowemu lub użytkownikowi końcowemu w opakowaniu zbiorczym, opakowaniu transportowym lub opakowaniu dla handlu elektronicznego, zapewniają, aby współczynnik pustej przestrzeni wynosił maksymalnie 40%.

Konsekwencje dla przedsiębiorców

Wprowadzenie na rynek zbyt dużych opakowań może nieść za sobą szereg negatywnych skutków.

  • Kary finansowe i regulacyjne

Nowe przepisy przewidują nałożenie sankcji na firmy, które nie spełnią określonych norm dotyczących dopuszczalnych wielkości pustych przestrzeni w opakowaniach. Firmy stosujące nadmiernie duże opakowania mogą zostać ukarane grzywnami.

  • Negatywny wizerunek marki

W dzisiejszych czasach konsumenci coraz bardziej zwracają uwagę na ekologiczne podejście do życia, w związku z czym nadmierne pakowanie może wzbudzać negatywne reakcje klientów. Przedsiębiorstwa, które nie stosują się do nowych standardów, ryzykują utratę zaufania oraz lojalności klientów.

W skrócie:

  • Pusta przestrzeń oznacza nadmiar miejsca w opakowaniu, który nie jest związany bezpośrednio z ochroną produktu, np. wypełniona materiałami, takimi jak folia bąbelkowa czy chipsy styropianowe.
  • Minimalizacja pustych przestrzeni to kluczowy krok w kierunku bardziej zrównoważonego projektowania opakowań, co ma przyczynić się do ograniczenia odpadów i zmniejszenia kosztów operacyjnych.
  • Nowe przepisy PPWR nakładają na przedsiębiorców obowiązek ograniczenia pustej przestrzeni, przy czym może ona wynosić maksymalnie 40% w opakowaniach zbiorczych i transportowych.
  • Zbyt duże opakowania generują więcej odpadów, co wpływa zarówno na środowisko, jak i na wizerunek firmy.
  • Firmom, które nie spełnią wymogów nowych regulacji, grożą kary finansowe.

Ekomodulacja: zbędna opłata czy aktywizacja wprowadzających?

Temat odpowiedniego gospodarowania odpadami opakowaniowymi stał się priorytetem nie tylko z uwagi na ochronę środowiska, ale też kwestie spełnienia wymogów regulacyjnych Unii Europejskiej.  Jednym z narzędzi w ramach systemu Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta (ROP), mającym na celu popchnięcie przedsiębiorców do bardziej zrównoważonego projektowania opakowań jest ekomodulacja.

Czym jest i na czym polega ekomodulacja? Czy to skuteczne narzędzie, które zrewolucjonizuje podejście do ekologii, a może tylko zbędna opłata, która obciąży Twoją firmę?

Czym jest ekomodulacja?

Wyobraź sobie, że opłaty za opakowania, które Twoja firma wprowadza na rynek, zależą od tego, jaki mają wpływ na środowisko. Co to oznacza w praktyce? Im trudniej poddać je recyklingowi, tym więcej zapłacisz. Ekomodulacja ma zatem zachęcić przedsiębiorców do bardziej zrównoważonego projektowania opakowań. Zgodnie z art. 17, ust. 1 Ustawy opakowaniowej wprowadzający produkty w opakowaniach ma obowiązek zapewniać recykling odpadów opakowaniowych tego samego rodzaju co opakowania, w których wprowadził produkty na rynek. Zatem jeśli nie dopełnisz tego obowiązku, konieczne będzie wniesienie opłaty produktowej, której sposób obliczania jest przedstawiony w załączniku nr 2.

Wyzwanie czy szansa?

Kwestia ekomodulacji spotyka się z różnymi reakcjami. Z perspektywy przedsiębiorców to kolejna bariera, która zwiększa koszty produkcji i ostatecznie uderza w konsumentów. To szczególne wyzwanie dla małych firm, których przyszłość na rynku staje pod znakiem zapytania. Dostosowanie się do nowych regulacji może okazać się dla nich nierentowne. Jednak analizując sytuację pod kątem środowiska, takie rozwiązanie ma ogromny potencjał. Ekomodulacja może stać się impulsem do rewolucji w projektowaniu opakowań – bardziej zrównoważonych, innowacyjnych i przyjaznych środowisku. To także duży krok w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym, której założeniem jest to, aby odpad stanowił surowiec, a nie problem.

Gdzie doszukiwać się przyczyn?

Nowe przepisy dotyczące opakowań mają stanowić rozwiązanie poniższych problemów:

  • Stale rosnąca ilość odpadów opakowaniowych: W obliczu zmieniających się nawyków konsumpcyjnych, m.in. wzrost zakupów online i dostaw do domu, dotychczasowe przepisy nie znajdują skutecznego rozwiązania.
  • Bariery utrudniające recykling: Skomplikowane konstrukcje opakowań i niejasne etykietowanie stanowią przeszkodę w efektywnym wdrażaniu gospodarki o obiegu zamkniętym.
  • Niska jakość recyklingu opakowań z tworzyw sztucznych i ograniczone wykorzystanie surowców wtórnych utrudniają zmniejszenie zależności od materiałów pierwotnych przy produkcji opakowań.

Zgodnie z założeniami Rozporządzenia PPWR (Packaging and Packaging Waste Regulation) od 1 stycznia 2030 r. opakowania będą musiały być zaprojektowane w taki sposób, aby zawierały minimalną ilość pustych przestrzeni i nadawały się do recyklingu.

W skrócie:

  • Ekomodulacja to mechanizm, który nakłada na przedsiębiorców obowiązek wnoszenia opłaty za opakowania w zależności o tego, jaki mają wpływ na środowisko.
  • Celem ekomodulacji jest zachęcenie firm do projektowania opakowań bardziej przyjaznych środowisku i łatwiejszych do recyklingu.
  • Wśród przyczyn wprowadzenia konieczności ekoprojektowania znajdują się rosnąca ilość odpadów opakowaniowych, bariery w recyklingu oraz niska jakość opakowań z drugiego obiegu.
  • W ramach rozporządzenia PPWR od 1.01.2030 r. opakowania muszą być zaprojektowane w sposób minimalizujący puste przestrzenie i nadający się do recyklingu.

Lato bez śmiecenia

“Lato bez śmiecenia” to pakiet przeznaczony do publikacji w okresie czerwiec-sierpień. Zawiera informacje dotyczące odpowiedzialnego wypoczynku na łonie natury bez pozostawiania odpadów w środowisku.

Na ten zestaw materiałów składają się:

  • instrukcja, czyli podpowiedzi, jak użyć poszczególnych artykułów, quizów czy grafik
  • quiz “Jak eko jesteś na urlopie?” zawierający 10 pytań z odpowiedziami jednokrotnego wyboru oraz podsumowanie wyników
  • 6 krótkich tekstów (max. do ok. 800 znaków ze spacjami) wraz z grafikami
  • 3 rysunki satyryczne na czerwiec, lipiec i sierpień
  • 3 plakaty / grafiki do druku w formacie a4 lub a3 (plik PDF) lub do publikacji (JPG)

“Lato bez śmiecenia” to materiały edukacyjne (artykuły, quizy, plakaty, grafiki etc.) dotyczące segregowania odpadów i ochrony środowiska przygotowane przez ekspertów RLG. Możesz użyć ich bezpłatnie w swojej firmie. Więcej znajdziesz na RLG SOFT.

Jak użyć materiałów?

Teksty

  • Możesz dokonać selekcji materiałów i użyć ich:
  • w ciągu tygodnia, np. świętując 5 czerwca Światowy Dzień Ochrony Środowiska
  • w ciągu 7 tygodni letnich (lipiec-sierpień), publikując co tydzień w określony dzień tygodnia (np. w piątek) – łącznie 6 tekstów oraz 1 quiz
  • Każdy tekst ma dedykowaną poziomą grafikę ilustracyjną.

Przy publikacji prosimy o podanie źródła materiałów: RLG, www.rlgsoft.pl

Quiz

  • Quiz możesz opublikować w całości, wraz z punktacją i wynikami, np. jako jedną z pierwszych (lub ostatnią) z 7 publikacji, lub rozdzielić go na zestawy 2-3 pytań publikowanych z prawidłowymi odpowiedziami.
  • Pamiętaj, aby ukryć odpowiedzi – możesz je zamieścić w dalszej części newslettera, jeśli quiz stanowi jego część, lub w osobnej publikacji np. na intranecie, ewentualnie odsunąć tekst pytań od wyników w jednym artykule np. za pomocą obrazka lub pustej przestrzeni z informacją, że odpowiedzi znajdują się poniżej.
  • Tekst quizu możesz przenieść do szablonu kwestionariusza, jeśli system, którym się posługujesz, daje taką możliwość. Wówczas będziesz mieć do dyspozycji informację o najczęściej popełnianych błędach / lukach w wiedzy pracowników.
  • Quiz łatwo wykorzystać jako zadanie konkursowe. Jeśli masz do rozdysponowania drobne eko nagrody (np. kosz jabłek, bidon albo np. wyjście z pracy o godzinę wcześniej tego dnia), możesz zapowiedzieć konkurs i rozliczyć uczestników zarówno z poprawności odpowiedzi, jak i z szybkości ich przesłania. Np. pierwsze trzy osoby, które przekażą najwięcej prawidłowych odpowiedzi, wygrywają. W takiej formule również zbierzesz informację o lukach w wiedzy ekologicznej pracowników, co umożliwi Ci zaadresowanie problemu osobnym tekstem – zachęcamy do przejrzenia pozostałych pakietów na naszej zakładce, które można w takim wypadku wykorzystać. W przypadku konkursu quiz warto zorganizować po publikacji tekstów, aby pracownicy mieli szansę zapoznać się z trudniejszymi zagadnieniami – wówczas uda się przetestować korzystanie z tekstów w mediach wewnętrznych.
  • Pamiętaj, aby mówić o ewentualnych błędach w sposób niepiętnujący tych, którzy je popełnili. Tłumacz prawidłową odpowiedź, ale zawsze rób to tak, aby zachęcić do zmiany nawyków tych, którzy jej nie znali. Tylko utrzymując pozytywną atmosferę wokół segregacji będziesz mieć szansę na upowszechnienie jej.

Plakaty

Plakaty narysowała ekoaktywistka oraz zdolna rysowniczka Luiza Kwiatkowska, co możesz zaznaczyć przy ich publikacji.

  • Plakat “Jak segregować…” możesz powiesić w kuchni lub w pobliżu koszy do segregacji odpadów. Możesz również przekazać pracownikom w formie PDF do wydruku w domu lub jako wydrukowany plakat a4.
  • Plakat “Ogranicz odpady” w formie JPG może być używany jako samodzielna ilustracja niosąca konkretne treści lub jako pretekst do rozmowy na forum np. o sposobach ograniczania odpadów. Bidon, “śniadaniówka”, wielorazowe sztućce… Jakie jeszcze macie “patenty” na ograniczanie odpadów podczas wycieczek?
  • Plakat dotyczący synantropizacji możesz wykorzystać jako samodzielną ilustrację w swoich kanałach komunikacji lub wydrukować i powiesić przy wyjściu do zewnętrznych kontenerów na odpady.

Rysunki satyryczne

Za wizualną stronę trzech obrazków odpowiada znana ilustratorka książek dla dzieci i dorosłych Diana Karpowicz, co możesz zaznaczyć w komunikacji. Stanowią samodzielne ilustracje do publikacji w mediach wewnętrznych. Oznaczono je miesiącami: czerwiec, lipiec i sierpień. Zwróć uwagę, że czerwcowa nawiązuje do Dnia Dziecka, więc nie publikuj jej po tym dniu.

Pobierz materiały i buduj świadomość ekologiczną w firmie!

Świętujemy Europejski Tydzień Zrównoważonego Rozwoju

“Świętujemy ETZR” to pakiet przygotowany do publikacji w okresie Europejskiego Tygodnia Zrównoważonego Rozwoju, który zwykle przypada na koniec września. Warto sprawdzić pod linkiem, które daty obejmuje w danym roku kalendarzowym. W 2024 roku przypada na 20-26 września.
Teksty można jednak wykorzystać dowolnie w ciągu roku – np. “Ślad środowiskowy zmarnowanego jedzenia” oraz korespondującą z nim infografikę można wykorzystać do obchodów Międzynarodowego Dnia Świadomości o Marnowaniu Żywności, który przypada 29 września. Więcej informacji znajduje się w instrukcji.

Pakiet dotyczy zagadnień związanych ze zrównoważonym rozwojem i gospodarką obiegu zamkniętego w kontekście segregacji odpadów. Na ten zestaw materiałów składają się:

  • instrukcja, czyli podpowiedzi, jak użyć poszczególnych artykułów czy grafik
  • krótkie teksty edukacyjne
  • infografiki.

“Świętujemy ETZR” to materiały edukacyjne (artykuły, grafiki etc.) dotyczące segregowania odpadów i ochrony środowiska przygotowane przez ekspertów RLG. Możesz użyć ich bezpłatnie w swojej firmie. Więcej znajdziesz na RLG SOFT.

Jak użyć materiałów?

  • Możesz publikować teksty wraz z infografikami w każdym z dni roboczych Europejskiego Tygodnia Zrównoważonego rozwoju, rozpoczynając od tekstu “Zrównoważony rozwój w Twoich rękach”. Każdemu z tekstów przypisano infografikę, zachowując kolejność materiałów.
  • Mimo że w serii pierwszym z tekstów jest “Zrównoważony rozwój…”, każdy z tekstów stanowi odrębną całość i może być opublikowany oddzielnie. Jeśli np. prowadzisz newsletter lub planujesz treści w Intranecie, pamiętaj, że możesz te teksty wykorzystać dowolnie, np. świętując:
  • 23 stycznia Dzień Bez Opakowań Foliowych (Co z tym plastikiem?)
  • 21 marca Dzień Lasów (Papier? Najlepiej z makulatury)
  • 22 kwietnia Dzień Ziemi (Zrównoważony rozwój w Twoich rękach)
  • 11 maja Dzień Bez Śmiecenia (Co z tym plastikiem?)
  • 5 czerwca Dzień Ochrony Środowiska (dowolny tekst)
  • Dzień Długu Ekologicznego (dowolny tekst) – do sprawdzenia pod tym linkiem
  • 29 września Międzynarodowy Dzień Świadomości o Marnowaniu Żywności (Ślad środowiskowy zmarnowanego jedzenia)

Jeśli nie masz przestrzeni na teksty, możesz opublikować same infografiki, które są podsumowaniem kluczowych przekazów i stanowią odrębną całość. Ich również nie musisz wykorzystywać jako serii, a możesz pojedynczo.

Przy publikacji prosimy o podanie źródła materiałów: RLG, www.rlgsoft.pl